Αν τα Χριστούγεννα και το Πάσχα θεωρούνται οι μεγαλύτερες στιγμές του Χριστιανισμού, σίγουρα η γιορτή των Θεοφανείων είναι ισάξια καθώς ανήκει στο Δωδεκάορτο, δηλαδή στις 12 σημαντικές γιορτές του λειτουργικού έτους μεταξύ των οποίων ο Ευαγγελισμός, η Υπαπαντή, η Μεταμόρφωση, η Βαϊοφόρος, η Έγερση του Λαζάρου, η Ανάληψη, η Κοίμηση της Θεοτόκου και η Πεντηκοστή.
Τα Θεοφάνεια αναδύουν και έναν ιδιαίτερο συμβολισμό στη μεγάλη αυτή ημέρα της Χριστιανοσύνης καθώς, όπως αναφέρει η Καινή Διαθήκη, φανερώθηκαν τα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδας. Η εορτή των Θεοφανείων λέγεται επίσης και Επιφάνεια και Φώτα ή Φωτά (ή Εορτή των Φώτων), καθώς όπως αναφέρει στο τέλος το Απολυτίκιο της Εορτής, ήλθε ο Χριστός για να φωτίσει τον κόσμο, μπολιάζοντάς τον και πνευματικά δια του Βαπτίσματος και του Χρίσματος.
Τελετές των Θεοφανίων
Την παραμονή της εορτής των Αγίων Θεοφανίων, ο ιερέας γυρίζει όλα τα σπίτια και με το Σταυρό και ένα κλωνί βασιλικό «αγιάζει» (ραντίζει) τους χώρους των σπιτιών για να φύγει μακριά κάθε κακό. Παλαιότερα, οι λαϊκές δοξασίες συνέδεαν τον φωτισμό των σπιτιών με την εξαφάνιση των καλικάντζαρων, τους οποίους φαντάζονταν να φεύγουν τρομαγμένοι με τον ερχομό του ιερέα.
Δύο μεγάλες τελετές συνθέτουν και χαρακτηρίζουν τη μεγάλη εορτή των Θεοφανείων: Ο Μέγας Αγιασμός, που λαμβάνει χώρα εντός των Εκκλησιών και η κατάδυση του Τιμίου Σταυρού, που ακολουθεί.
Ο Σταυρός καταδύεται σε θαλάσσιο χώρο μέσα σε λιμάνια, σε όχθες ποταμών ή λιμνών ακόμη και σε δεξαμενές νερού, όπως στην Αθήνα, κατά μίμηση της Βάπτισης του Θεανθρώπου. Κατά τον καθαγιασμό των νερών της Θάλασσας, το πιάσιμο του Σταυρού γίνεται από κολυμβητές, τους λεγόμενους Βουτηχτάδες. Πιο συγκεκριμένα, κατά την τελετή της Κατάδυσης του Τιμίου Σταυρού νεαρά κυρίως άτομα βουτούν στα παγωμένα νερά για να πιάσουν τον Σταυρό και να λάβουν την ευλογία του ιερωμένου, αλλά και να δεχθούν τις τιμές και τις ευχές των συντοπιτών τους.
Στην Αθήνα, η επίσημη κατάδυση ορίστηκε να γίνεται από το 1900 στον Πειραιά έναντι της παλαιάς βασιλικής αποβάθρας ή του παλιού Δημαρχείου και στις ημέρες μας μπροστά από τον Ναό του Αγίου Σπυρίδωνα. Παρόμοιες τελετές γίνονται σε όλους τους νομούς της χώρας.
Στην ελληνική εθιμολογία ο Αγιασμός των υδάτων έχει και την έννοια του καθαρμού, του εξαγνισμού των ανθρώπων καθώς και της απαλλαγής του από την επήρεια των δαιμονίων. Η κατάδυση του Σταυρού, κατά τη λαϊκή πίστη δίνει στο νερό καθαρτικές και εξυγιαντικές ιδιότητες.
Το Ἀπολυτίκιον τῶν Θεοφανείων
«Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε, ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις· τοῦ γὰρ Γεννήτορος ἡ φωνὴ προσεμαρτύρει σοι, ἀγαπητόν σε Υἱὸν ὀνομάζουσα, καὶ τὸ Πνεῦμα ἐν εἴδει περιστερᾶς, ἐβεβαίου τοῦ λόγου τὸ ἀσφαλές. Ὁ ἐπιφανεὶς Χριστὲ ὁ Θεός, καὶ τὸν κόσμον φωτίσας δόξα σοι.».
Ο ιδιαίτερος συμβολισμός
Η νίκη του φωτός απέναντι στο σκοτάδι και ένα νέο ξεκίνημα της ανθρωπότητας που σηματοδοτείται από το χριστιανικό βάπτισμα και τον αγιασμό του κόσμου κυριαρχούν ως συμβολισμοί στη εορτή των Θεοφανείων και στα έθιμα που τη συνοδεύουν.
Η εορτή των Θεοφανείων αποσκοπεί να εντάξει τους Χριστιανούς στο μεγάλο μυστήριο της σωτηρίας και έχει μοναδική και λυτρωτική σημασία για τον πιστό. Άλλωστε για αυτόν τον σκοπό διατηρείται ο Μεγάλος Αγιασμός στα σπίτια των χριστιανών: για να πίνουν οι πιστοί και να αγιάζονται εάν έχουν κάποια ψυχική ή σωματική αρρώστια. Όλοι οι πιστοί πίνουν με ευλάβεια από τον αγιασμό, συμβολικά από τρεις γουλιές.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου